Brodawczaki to wypukłe formacje, które pojawiają się na skórze i błonach śluzowych osoby. W rzeczywistości nie są chorobą, ale służą jedynie jako zewnętrzna manifestacja zakażenia organizmu wirusem HPV - wirusem brodawczaka ludzkiego.
Wirus brodawczaka występuje w wielu różnych szczepach, z których część jest niebezpieczna, ponieważ nowotwory mają właściwość transformacji złośliwej, czyli mogą przekształcić się w nowotwory złośliwe.
Przyczyny pojawienia się brodawczaków na penisie
Brodawczaki to łagodne formacje na skórze lub błonach śluzowych o charakterze brodawkowatym.
Wirus brodawczaka ludzkiego przenosi się na kilka sposobów, od osoby chorej do zdrowej. Główną metodą jest stosunek seksualny bez zabezpieczenia. Ale można "zarazić się" wirusem w sposób domowy, w kontakcie z nosicielem, jeśli występują defekty integralności na ciele lub błonach śluzowych, poprzez krew i inne płyny zakażone wirusem.
Całkowite „wytępienie" wirusa, który już dostał się do organizmu, jest dość trudne, ale w około 90% przypadków następuje niezależne wyleczenie, to znaczy sam układ odpornościowy „zabija" wirusa. Jednak w niektórych przypadkach choroba przybiera charakter nawrotowy i może trwać wiele lat.
Szczególne niebezpieczeństwo stwarzają szczepy ze zdolnością do złośliwości, czyli do przekształcenia nowotworu w złośliwy.
HPV ma długi okres inkubacji, przy silnej odporności może trwać od miesiąca do roku.
Ale kiedy układ odpornościowy jest osłabiony, natychmiast to da się odczuć. Objawami jego obecności są wytwory na ciele i błonach śluzowych, które mogą mieć kształt okrągły, owalny lub podłużny i różnej wielkości, od kilku milimetrów do kilku centymetrów.
W medycynie znanych jest ponad 600 szczepów wirusa, z których ponad 40 jest zdolnych do wywoływania nowotworów narządów płciowych i odbytu u mężczyzn i kobiet. To one powodują brodawczaki na penisie, zwane brodawkami narządów płciowych.
Niektóre brodawczaki są nieszkodliwe dla zdrowia człowieka, inne są w stanie wywołać dokuczliwy defekt kosmetyczny - brodawki, a jeszcze inne zagrażają organizmowi najgroźniejszą chorobą - rakiem. Istnieją dowody medyczne na to, że rak szyjki macicy i piersi rozwija się wraz z zakażeniem niektórymi szczepami HPV.
Jeśli wirus, który może powodować brodawczaki na genitaliach, dostanie się do organizmu, uważa się, że główną drogą jego wejścia jest droga seksualna. Szczególnie niebezpieczne są związki rozwiązłe, kontakty biseksualne i homoseksualne. Ale wirus może być wrodzony - płód zostaje zarażony, gdy przechodzi przez kanał rodny zarażonej matki. Istnieje również ryzyko infekcji w zmianach skórnych podczas wizyty na basenie, publicznej toalecie, łaźni, saunie, siłowni, podczas depilacji, golenia.
Oznaki i objawy choroby
Objawy zależą od miejsca lokalizacji, liczby i wielkości brodawczaków.
Najczęściej brodawczaki na penisie dotykają głowy narządu, „osiadają" wzdłuż napletka, tworzą kolonie na uzdy, a nawet mogą przenikać do cewki moczowej.
Przy silnej proliferacji brodawczaki przybierają postać „kalafiora", podczas stosunku może dojść do zranienia, zranienia, a nawet krwawienia podczas oddawania moczu.
Ponieważ jest to choroba wirusowa, okresowi aktywacji wzrostu brodawczaków towarzyszy silny spadek odporności. Osoba czuje się słaba, ospała, temperatura jego ciała może wzrosnąć, najczęściej utrzymując się na poziomie podgorączkowym (37 - 37, 5°C). Ponieważ odporność jest obniżona, zarażona osoba może łatwo złapać przeziębienie i „podnieść" ARVI i ARI.
Proliferacja brodawczaków może prowadzić do stulejki - zwężenia napletka.
Z powodu tego stanu na główce prącia gromadzi się specjalny lubrykant - smegma. Jego infekcja może prowadzić do rozwoju groźnej choroby, dlatego w przypadku wykrycia nawet pojedynczych brodawczaków konieczna jest pilna konsultacja z lekarzem. Poszczególne nowotwory można usuwać bardzo szybko i niemal bezboleśnie, zapobiegając ich wzrostowi i wysokiemu ryzyku zwyrodnienia w nowotwór złośliwy.
Niezbędne testy i egzaminy
Obecność brodawczaka jest określana przez lekarza wizualnie, ale potrzebne są inne badania, aby wyjaśnić szczep i stopień jego ryzyka dla pacjenta. Pacjent oddaje krew do typowania za pomocą PCR, testu przesiewowego Digene, i jest badany pod kątem obecności chorób przenoszonych drogą płciową, ponieważ w przeważającej większości przypadków HPV jest „powiązany" z chorobami przenoszonymi drogą płciową.
W przypadku podejrzenia penetracji brodawczaków do cewki moczowej wykonuje się uretroskopię. Lekarz może przepisać biopsję, jeśli wzrost jest zbyt duży lub jeśli lekarze podejrzewają, że formacja zaczęła przeradzać się w guz nowotworowy.
Metody leczenia i usuwania brodawczaków
Nie można całkowicie usunąć wirusa brodawczaka ludzkiego z organizmu zarażonej osoby, czasami pozostaje w nim do końca życia pacjenta. Leki zwalczające HPV to stosowanie leków przeciwwirusowych i immunomodulatorów, które stymulują aktywność własnej odporności.
Zasadniczo działania lekarzy mają na celu wyeliminowanie zewnętrznych oznak obecności wirusa, czyli samych brodawczaków, brodawek i brodawek narządów płciowych.
Jedynie w przypadku zwyrodnienia nowotworowego stosuje się kompleksowe leczenie, które obejmuje zabieg chirurgiczny oraz zastosowanie chemioterapii w celu wyeliminowania zagrożenia rozprzestrzeniania się guza.
W celu usunięcia brodawczaków na penisie stosuje się następujące metody leczenia:
- Usunięcie chirurgiczne.
- Elektrokoagulacja.
- Usuwanie nacieków laserem (neodym lub dwutlenek węgla).
- Kriodestrukcja - zniszczenie nowotworu za pomocą ciekłego azotu. Można zastosować kriodestrukcję lub aerozol.
- Kauteryzacja chemikaliami.
W większości przypadków zastosowanie tych metod wystarcza do usunięcia brodawczaka i zapobieżenia jego ponownemu pojawieniu się.
Sposób leczenia wybiera lekarz w zależności od stopnia uszkodzenia, rodzaju nowotworu, stanu zdrowia pacjenta i jego wieku.
Istnieje specjalistyczna szczepionka, którą stosuje się u kobiet w celu zapobiegania najgroźniejszej chorobie – rakowi płaskonabłonkowemu, czyli rakowi szyjki macicy. Udowodniono, że jest to spowodowane przez jeden z niebezpiecznych szczepów wirusa brodawczaka ludzkiego, ponieważ przy braku HPV w organizmie ten typ raka nie występuje.
Niestety, obecnie nie ma szczepionki, która może zapobiegać zakażeniu innymi typami wirusa brodawczaka ludzkiego, w tym wywołującymi narośla na intymnych męskich narządach. Jedynym skutecznym sposobem ochrony jest nadal stosowanie prezerwatyw podczas stosunku płciowego, a także przestrzeganie higieny osobistej, ostrożne podejście do ewentualnej infekcji w miejscach publicznych.
Rokowanie i możliwe powikłania
Lekarze doszli do wniosku, że w 90% wszystkich przypadków infekcji HPV, jeśli dana osoba ma silną odporność, organizm samodzielnie radzi sobie z wirusem w ciągu 24 miesięcy. Ale ta obserwacja dotyczy tylko niektórych szczepów wirusa brodawczaka ludzkiego, które nie są w stanie wywołać rozwoju raka.
Najgroźniejsze powikłanie należy uznać za nowotwór złośliwy, czyli przekształcenie brodawczaka w raka. Ale tylko ułamek szczepów HPV ma takie właściwości. Smutnym konsekwencjom można zapobiec dzięki wczesnemu dostępowi do pomocy medycznej i terminowej diagnostyki.
W rzadkich przypadkach po usunięciu brodawczaka na tkance bliznowatej i wokół niej mogą powstawać nowotwory, jeśli wirus aktywnie namnaża się w ciele pacjenta z powodu osłabionej odporności. W takiej sytuacji wymagane będzie wielokrotne usuwanie brodawczaków i kompleksowe wzmocnienie odporności pacjenta, aby zapobiec dalszemu wzrostowi nacieków.
W większości przypadków rokowanie jest pozytywne, jeśli choroba nie jest zbyt zaawansowana. Ale rzadko zdarza się to w przypadku brodawek narządów płciowych, ponieważ ich rozwój powoduje poważny dyskomfort u mężczyzny i szybko zwraca się do lekarzy.